Rafting to Chile
Not yet one week into our travel program and I can already confirm: yes this is gonna be a fantastic journey! Already we have seen so many beautiful things and we have yet to visit Calafate and Iguazu. The best is yet to come.
While our group leader Kevin (also the benjamin of the group) took Elvire, Denise and Flor out to a mountain top with a breath taking view over the area, Sami, Els & I went for more adrenaline today and went rafting on the Manso river. Maurizio picked us up in the morning and we joined a group of Brazilians and 2 girls from Oregon, US towards the east side of Patagonia, next to the Chilean border. Once we arrived after a 2h drive in the minivan, the weather had heated up and the sun was joining as well. We prepared for our adventure with wetsuits and life jackets. Our boat guide Martin was a typical Argentinian macho guy, but he was cute and fun. The first part was rather flat, allowing us to learn the commands and tips & tricks of rafting. Then we got into the canyon, and the rapids followed one another.
As we moved on, they got trickier, which increased the fun as well. Sometimes we had to peddle for our lives, but we managed not to go overboard. Between rapids we jumped into the water and floated down with the current. The water was chilly but the wetsuits kept us warm. One moment I looked up as we were peddling and saw the sun shining through the canyon, lighting up the mountain in front that formed the border with Chile, and I thought “Here I am, rafting in Argentina”. It sounds so surreal, knowing my colleagues are in the office tomorrow. By that time, we will be on our way on the Ruta 40 for our 4-day safari, staying at estancias and discovering the Argentinian wildlife. Life can be good.
Bartie.net 
Dag Lieve Elvire en Bart, ik lees dat je het heel fijn hebt daar ginder ver van hier. Ik denk dat je prachtige dingen moet zien. Hoop veel van je foto\’s te mogen bewonderen. Hider is alles normaal, behalve dan het weer: regen, regen en nog eens regen en zo\’n 8°. Echt om onnozel van te worden. Ik heb het weer van Taiwan bij mijn favorieten staan en dat varieert van 27 tot 30°, dus…vlug 7 maart! Di!kke\’ kus, Mariette
February 23, 2009 at 4:38 pm
Dag Bartie en zijn lieve mama. leuk om jullie verhalen te lezen. Het doet deugd he, een ver weg van de dagelijkse bekommernissen, en zich eens laten verwennen met alle zintuigen op scherp. Bartie, je gaat me nu toch niet zeggen dat je niet zeeziek was he? Ik heb nog andere bootscènes in het achterhoofd. In elk geval, geniet ten volle! Groetjes Marleen
February 24, 2009 at 11:59 am
Hoi Elvire en Bart,Heerlijk om die spannende verslagen te lezen. Even de ogen sluiten en ik raft mee op de kolkende rivier in een adembenemend mooie canyon. Met een beetje verbeelding voel ik het koude water. Me de zon voor ogen houden lukt al veel moeilijker. En toch voelen we hier stilaan de lente komen: de nachten zijn minder koud en de vogels doen warempel al schuchtere pogingen om met wat geschuifel en gekwetter hun territorium af te bakenen. Als jullie terug in ons natte landje zijn zal het misschien al een beetje lente zijn.Weet je wat pas echt nieuws is? De Polar Mist is een Chileense vissersboot en is gezonken voor de kust van Argentinië. Het schip had ongeveer 10 ton goud en zilver aan boord, gewonnen in de mijnen van Patagonië. De bemanning kon gered worden door de Argentijnse kustwacht, maar…het schip is spoorloos. Vooruit, waar wachten jullie op, rep u naar de zee en start de zoektocht. Hou het geheim en breng, als beloning voor de gouden tip, wat goudstaafjes voor ons mee. Jullie merken dus hoe betrokken we zijn bij jullie grote avontuur.Ik spring nu op de fiets, mijn eigen kleine avontuur tegemoet, op zoek naar nog enkele vogels die luid verkondigen dat de lente niet ver meer is…Geniet nog heel veel van de dingen die nog gaan komen, te beginnen met de wildernis langs de Ruta 40. Het is weeral iets anders dan de E314.Veel liefs van Rob, Marleen, Lien en Jan
February 24, 2009 at 3:35 pm